به سان هیولاهای کوچک:

روزهای پیش تو یه کشمکش دل و منطق بودم.

و راستش،

حالم از خودم بهم میخورد

 از این یه طرفه به قاضی رفتنم.

از قضاوت کردن یه آدم خیلی خیلی خیلی مهم تو زندگیم.

(الان که نوشتم یه آدم مهم، یه تلنگر بود-یه سوال- که چرا نبودن این مهم هیچ هم اذیتم نکرد؟)

نمیفهم چرا

 چنان تاثیر ناپذیرم،

چنان زمخت،

چنان سرد.

.

بیخیال،

از حوصله افتادم.

بقیه ش.

شاید روزی دیگر.